ΟΙ ΔΥΟ ΔΡΟΜΟΙ
«Εισέλθετε δια της στενής πύλης ….»
(Ματθ. 7, 13-14)
Ο πιο μεγάλος πόθος κάθε ανθρώπου και ιδιαιτέρα των παιδιών είναι η επιτυχία και η ευτυχία στη ζωή. Μεγάλη και βαθιά είναι η λαχτάρα του και επιθυμία να βρει και να ακολουθήσει το δρόμο το σωστό. Γι’ αυτό το λόγο κουράζεται, ξοδεύει χρήματα, υποβάλλεται σε θυσίες και κάνει τα πάντα για να πετύχει στη ζωή.
Όμως μέσα στην παραζάλη της εποχής, μέσα στη μεγάλη σύγχυση που επικρατεί στις μέρες μας η επιλογή του σωστού δρόμου, της σωστής πορείας, όπως λεμέ και του ορθού προσανατολισμού, είναι μεγάλο πρόβλημα. Διότι πολλές είναι οι προκλητικές φωνές που μας καλούν και συγχρόνως μας παραπλανούν.
Ποιος, όμως, μπορεί να μας βεβαιώσει για το ποιος είναι ο δρόμος ο σωστός που πρέπει να ακολουθήσουμε στη ζωή μας; Ποιος είναι σε θέση να μας πει, ότι να αυτός είναι ο δρόμος ο ασφαλής και αλάνθαστος; Ποιος άλλος εκτός από τον Κύριο μας που διακήρυξε, ότι αυτός είναι «η οδός και η αλήθεια και η ζωή»; Ας ακούσουμε λοιπόν σήμερα για λίγο τη φωνή Του πάνω στο καυτό αυτό θέμα.
Υπάρχει μια θαυμάσια περικοπή στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιο (ε’ 13-14), που απαντάει μ’ ένα άμεσο και ευθύ τρόπο στο ερώτημα μας αλλά και στο μεγάλο μας πόθο:
Στιχ. 13.«Αγωνισθείτε και προσπαθήστε να μπείτε στο δρόμο της αρετής από τη στενή πύλη. Γιατί πλατιά είναι η πόρτα και ευρύχωρος είναι ο δρόμος που οδηγεί στην απώλεια, στην καταστροφή και πολλοί είναι εκείνοι που με ευκολία μπαίνουν σ’ αυτόν.
Στιχ. 14. Αντίθετα είναι στενή η πύλη και γεμάτος δυσκολίες και ταλαιπωρίες και θλίψεις ο δρόμος που οδηγεί στην αιώνια ζωή και γι’ αυτό λίγοι είναι εκείνοι που τον βρίσκουν και τον ακολουθούν.»
Δύο είναι οι δρόμοι.
Τι ακριβώς μας λέει παιδιά η περικοπή που διαβάσαμε; Πόσοι και ποιοι είναι οι δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μας;
Ο Κύριος γενικά μας λέγει ότι είναι δύο οι δρόμοι της ζωής. Ο ένας πλατύς και ευρύχωρος. Οδηγεί όμως στην καταστροφή. Ο άλλος είναι στενός, δύσβατος και με πολλές δυσκολίες. Οδηγεί όμως στην αιώνια ζωή, στην επιτυχία, στη Βασιλεία του Θεού. Δύο λοιπόν είναι οι δρόμοι μας λέγει ο Χριστός. Ο δρόμος της ζωής και ο δρόμος του θανάτου. Ο δρόμος του φωτός και ο δρόμος του σκότους.
Θέλετε να φθάσετε στην αληθινή ζωή μας λέγει; Προσέξτε μη γελαστείτε και πάρετε στραβό δρόμο. Προσέξτε μην παρασυρθείτε και μπείτε στον φαρδύ και ευρύχωρο της αμαρτίας που τον ακολουθούν οι πολλοί. Προσοχή! Κίνδυνος, θάνατος! Ο δρόμος της εύκολης και αμαρτωλής ζωής οδηγεί στην καταστροφή, στην απώλεια. Τι να κάνετε, λοιπόν; «Εισέλθετε δια της στενής πύλης». Φροντίστε να μπείτε από τη στενή πόρτα, που δε φαντάζει πολύ. Ακολουθήστε το δρόμο το στενό και ανηφορικό της αρετής. Το δρόμο που χάραξα εγώ. Έχει ασφαλώς εμπόδια, έχει δυσκολίες, έχει ανηφοριές, «είναι τεθλιμμένος». Οδηγεί όμως εκεί που ποθείτε: στην επιτυχία, στην αλήθεια, στη ζωή.
Ας δούμε όμως με περισσότερες λεπτομέρειες τους δύο δρόμους.
Ποιος είναι ο ευρύχωρος δρόμος, και ποιοι τον ακολουθούν.
Κατ’ αρχήν ας δούμε ποιος είναι ο δρόμος που ο Κύριος τον ονομάζει πλατύ δρόμο…
- Είναι ο δρόμος της εύκολης ζωής της αμαρτίας που ζητάει κόπους, αγώνες και προσπάθειες.
- Είναι ο δρόμος της φιληδονίας που ικανοποιεί τα πάθη μας και τις αδυναμίες μας χωρίς φραγμό και περιορισμό.
- Είναι ο δρόμος με τις ανέσεις, τις ευκολίες και τις απολαύσεις της ζωής. Ο δρόμος που δεν έχει «μη», ο δρόμος όπου όλα επιτρέπονται.
Είναι άραγε λίγοι ή πολλοί που ακολουθούν το δρόμο αυτό; Τι λέγει ο Κύριος στην περικοπή;… Ποιοι είναι αυτοί οι πολλοί και γιατί τον ακολουθούν;… (Συζήτηση).
- Είναι αυτοί που δεν θέλουν να ζορίσουν τον εαυτό τους, αυτοί που γοητεύονται από την εύκολη ζωή, τις ηδονές και τις απολαύσεις όπως είπαμε. Είναι ακόμη αυτοί που συγκινούνται από την επίδειξη, τον εγωισμό,τα πλούτη και θέλουν να επιδεικνύονται κ.λ.π.
- Είναι αυτοί δεν αναλαμβάνουν κανένα απολύτως αγώνα στη ζωή, για να βελτιώσουν το χαρακτήρα, να προοδεύσουν στην αρετή, να γίνουν άνθρωποι χρηστοί και χρήσιμοι στην κοινωνία.
- Είναι τέλος αυτοί που δεν κάνουν τον κόπο να εξετάσουν ποια είναι τα αποτελέσματα και που οδηγεί ο δρόμος της αμαρτίας. Γι’ αυτό και στην αρχή ο δρόμος φαίνεται εύκολος, ανθοστόλιστος, φανταχτερός. Κάνω ότι θέλω. Ζω όπως θέλω. Ότι έκανε δηλ. και ο άσωτος γιος. Θυμάστε τη σχετική παραβολή; Και αυτό δεν συνέβη μόνο στον άσωτο της παραβολής. Επαναλαμβάνεται συνεχώς στο πέρασμα των αιώνων.
Ποιος είναι κατά τη γνώμη σας εκείνος που κύριο έργο του έχει να παρασέρνει τους ανθρώπους στον εύκολο δρόμο της αμαρτίας; (Συζήτηση).
Οι αγωνιζόμενοι Χριστιανοί γνωρίζουν ότι στο δρόμο τον ευρύχωρο προτρέπει ο αδιάλλακτος εχθρός τους, ο πονηρός. Κάνει τη δουλειά του κρυφά. Καμουφλάρεται για να μη τον αναγνωρίσουμε. Ξέρει τις αδύνατες πλευρές μας και αδυναμίες μας. Γεμίζει τη σκέψης μας και τη φαντασία μας με άσχημες εικόνες. Φουσκώνει τα μυαλά μας με μεγάλη ιδέα για τον εαυτό μας. Μας παρουσιάζει τα μεγάλα και βαριά ως μικρά και ασήμαντα. Τέλος, μας κρύβει το τέρμα του δρόμου και δεν μας αφήνει να βλέπουμε από πριν την καταστροφή. Αντίθετα, μας τα παρουσιάζει όλα ρόδινα.
Ποιος είναι ο στενός δρόμος και ποιοι τον ακολουθούν.
Ας δούμε τώρα με πολλή προσοχή ποιος είναι ο στενός δρόμος στην πράξη, στην καθημερινή ζωή. Τι λετε;…
- Είναι ο δρόμος της δικαιοσύνης Να είμαστε δηλαδή δίκαιοι στις σχέσεις μας και τις συναλλαγές μας. Είναι πολύ δύσκολο να είσαι δίκαιος και ενάρετος άνθρωπος, γι’ αυτό λέγεται και είναι στενός ο δρόμος της δικαιοσύνης.
- Στενός είναι ο δρόμος της μετανοίας. Η μετάνοια, η εξομολόγηση, η αλλαγή της ζωής είναι πολύ δύσκολος δρόμος. Προτιμούμε να μένουμε στο βούρκο των παθών μας και των αμαρτιών μας παρά να χαιρόμαστε την καθαρότητα της ψυχής που φέρνει η μετάνοια, η εξομολόγηση, η καινούρια ζωή που δίνει ο Χριστός.
- Στενός είναι ο δρόμος της ευσέβειας, της πίστεως και της σωτηρίας. Δεν είναι εύκολο πράγμα στις μέρες μας η ευσέβεια και η πίστη. Χίλια πράγματα κάθε τόσο μας απομακρύνουν από το δρόμο της ευσέβειας και από τον πόθο της σωτηρίας. Όλα τα μέσα πληροφόρησης μας παραπληροφορούν και μας παρουσιάζουν στο πρώτο ενδιαφέρον πράγματα δεύτερα και ασήμαντα.
- Πολύ σημαντικό είναι να πούμε στο σημείο αυτό ότι στις μέρες μας στενός είναι και ο δρόμος της σεμνότητας. Σεμνότητα στους τρόπους συμπεριφοράς μας, σεμνότητα στα λόγια μας, σεμνότητα στα μάτια μας, σεμνότητα στο καθετί.
Όλα όσα αναφέραμε είναι ο στενός, ο δύσκολος δρόμος, γι’ αυτό και ο Κύριος είπε ότι όποιος θέλει να Τον ακολουθήσει, πρέπει να αρνηθεί τον εαυτό του και να σηκώσει το σταυρό του. «Όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι».
Δύσκολος, λοιπόν, στενός και δύσβατος ο δρόμος ο καλός, ο δρόμος της αρετής, της ευσέβειας και της σεμνότητας.
Αλλά ας δούμε στο σημείο αυτό ποιοι είναι εκείνοι που μπαίνουν, που βρίσκουν και τελικά περπατούν στο στενό και δύσκολο δρόμο της αρετής; (Συζήτηση)
- Είναι εκείνοι που πραγματικά επιθυμούν και λαχταρούν τη σωτηρία τους, τη λύτρωση τους και τον αγιασμό τους, οτιδήποτε και αν τους κοστίσει. Γι’ αυτό, το δρόμο στενό τον περπατούν μορφές σεμνές και ηρωικές. Πρέπει να ‘σαι παλικάρι για να πηγαίνεις κόντρα στο ρεύμα. Κόντρα στις απολαύσεις. Κόντρα στις ηδονές.
- Το δρόμο το στενό τον περπατούν τα παιδιά εκείνα που θέλουν να ξεφύγουν από τα χαμηλά, τα συνηθισμένα και προσπαθούν να γίνουν κάτι μεγάλο και πετυχημένο στη ζωή. Όχι με κοσμικά κριτήρια, που αξιολογούν τους ανθρώπους ανάλογα με την «οικονομική τους επιφάνεια» -αν είναι πλούσιοι ή φτωχοί, ή από τις θέσεις που κατέχουν και την κοινωνική προβολή, αλλά να γίνουν κάτι το αληθινά μεγάλο με τα κριτήρια του Θεού, με τα κριτήρια της αγάπης, με τα κριτήρια της ηθικής. Είναι οι πιστοί χριστιανοί, οι άγιοι της Εκκλησίας μας.
- Είναι τα παιδιά εκείνα που δίνουν κάθε μέρα τον αγώνα της αρετής.
- Είναι οι πατέρες εκείνοι που μοχθούν στην καθημερινή βιοπάλη, για να σιγουρέψουν το μέλλον των παιδιών τους και να τους μάθουν το δρόμο του Θεού.
- Είναι οι μητέρες οι αφοσιωμένες στην ανατροφή των παιδιών τους σύμφωνα με τα διδάγματα του Ευαγγελίου.
- Είναι οι σοφοί εργάτες της επιστήμης, οι κοινωνικοί λειτουργοί και όλοι εκείνοι που μοχθούν για να δώσουν κάτι καλό στην ανθρωπότητα.
Γιατί είναι δύσβατος ο δρόμος του καλού.
Ας έρθουμε τώρα σ’ ένα άλλο ερώτημα: Τ ι είναι εκείνο που κάνει δύσβατο, δύσκολο το δρόμο του καλού και της αρετής;… (Συζήτηση).
Ένας από τους Πατέρες της Εκκλησίας λέγει, ότι εκείνα που εμποδίζουν τον άνθρωπο στο δρόμο του Χριστού είναι ο ίδιος ο εαυτός μας, ο κόσμος και ο διάβολος. Πώς το καταλαβαίνετε εσείς αυτό;.. (Συζήτηση).
- Ο εαυτός μας, γιατί μέσα μας υπάρχει μια ροπή. προς το κακό. Όπως το τόπι στον κατήφορο κατρακυλάει με ταχύτητα προς τα κάτω, έτσι και ο κακός εαυτός μας γλιστράει ευκολότερα προς το μίσος, την εκδίκηση, το θυμό και γενικά την αμαρτωλή ζωή. Ενώ η αγάπη, η ανεκτικότητα, η ευσέβεια, η σεμνότητα κ. λ. π. θέλουν κόπο πολύ.
- Σύμμαχος του κακού εαυτού μας είναι ο κόσμος. Το κοσμικό, το αντίθετο φρόνημα. Το κακό παράδειγμα πολλών συνανθρώπων μας και προ παντός τα πικρά τους σχόλια, τα πειράγματα τους και οι ειρωνείες τους. «Ω, τώρα πολύ έμπλεξες με τα θρησκευτικά…Τι καλόγερος θα γίνεις;» Και άλλα παρόμοια. Από κοντά τα καταστρεπτικά θεάματα, η τηλεόραση, τα άσχημα βιβλία, τα γλέντια, και οι διασκεδάσεις όπου χάνουμε την αγνότητα μας, την τιμιότητα και τόσα άλλα.
- Τέλος, ο διάβολος, ο αιώνιος εχθρός του καλού, της αρετής και της αγιότητας, μας στήνει χίλιες δυο παγίδες και πειρασμούς για να μας εκτρέψει από το δρόμο του καλού.
Σταθεροί στο δρόμο της αρετής.
Και τώρα μια τελευταία ερώτηση: Τι είναι εκείνο που θα μας κάνει όχι μονό να επιθυμούμε θερμά το δρόμο της αρετής αλλά και να μείνουμε σταθεροί σ’ αυτόν;…(Συζήτηση).
- Η καθημερινή άσκηση. Όποιος θέλει να γίνει αθλητής και ορειβάτης πρέπει να ασκείται καθημερινά. Ποια άσκηση κάνει π. χ. ένας αθλητής;... (Συζήτηση).
Να αρχίσουμε από τα μικρά. Να μη πω ένα ψέμα· να μη δω μια αισχρή εκπομπή, να μη αφήσω το διάβασμα για κάποιο πρόγραμμα της τηλεοράσεως· να μη παραλείψω να δείχνω αγάπη, ανεκτικότητα, καλοσύνη, εκεί που χρειάζεται. Να είμαι πρόθυμος και εξυπηρετικός
- Η αγάπη προς τον Χριστό. Το πιο μεγάλο και ισχυρό κίνητρο για να βαδίσουμε σταθερά το δρόμο το στενό είναι η αγάπη προς τον Χριστό. Πώς καταλαβαίνετε την αγάπη προς τον Χριστό ως ισχυρό κίνητρο σταθερότητας;… (Συζήτηση).
Με την αγάπη προς τον Χριστό θα μπορέσουμε να νικήσουμε τις δυσκολίες, να ξεπεράσουμε τα εμπόδια και να τραβήξουμε μπροστά. Η ιστορία είναι γεμάτη από παραδείγματα ανθρώπων που η αγάπη τους για το Χριστό τους οδήγησε στις πλέον ηρωικές, πράξεις.
- Επιμονή και υπομονή. Πώς η υπομονή και η επιμονή μας βοηθούν;(Συζήτηση).
Συνήθως πολλοί νέοι ενθουσιάζονται στην αρχή αλλά δεν προχωρούν μέχρι τέλους. Στις πρώτες δυσκολίες τα χάνουν, υποχωρούν και αποχωρούν. Μένουν στα μισά του δρόμου της αρετής. Γι’ αυτό χρειάζεται επιμονή και υπομονή. Μη παραιτούμαστε. Να επιμένουμε. Τρώγοντας έρχεται η όρεξη. Μόνο ο συνεχής και επίμονος πνευματικός αγώνας εξασφαλίζει τη νίκη.
Το ότι βρισκόμαστε σήμερα εδώ σημαίνει, ότι κατ’ αρχήν ποθούμε και επιθυμούμε το δρόμο το σωστό, το δρόμο της αρετής, το δρόμο του Θεού. Είναι μεγάλη υπόθεση η επιλογή αυτή. Δυσκολίες υπάρχουν πολλές. Εμπόδια πολλά ζητούν να μας απομακρύνουν από το δρόμο του Θεού. Μη φοβόμαστε όμως. Μη μας εντυπωσιάζει το γεγονός, ότι πολλοί είναι εκείνοι που βαδίζουν τον πλατύ δρόμο της καταστροφής. Το είπε ο ίδιος ο Χριστός. Δεν μας το έκρυψε. Ούτε πρέπει να ανησυχούμε γιατί είναι λίγοι αυτοί που ακολουθούν το δρόμο το στενό. Και τούτο γιατί εκείνος που θα αποφασίσει να περπατήσει το δρόμο του Θεού δεν κατρακυλάει με ευκολία σ’ αυτόν. Πρέπει να ψάξει, να ερευνήσει να αγωνιστεί.
«Εισέλθετε δια της στενής πύλης» μας παραγγέλλει ο Κύριος. Χρησιμοποιήστε όλη τη δραστηριότητα σας. Επειδή είναι στενός ο δρόμος, λίγοι είναι αυτοί που τα καταφέρνουν. Όσοι όμως τον ζητούν και αγωνίζονται το επιτυγχάνουν. Γι’ αυτό περπατήστε, μας λέει, αντίθετα στο ρεύμα. Σκεφτείτε το τέρμα του δρόμου. Ο πλατύς οδηγεί στην απώλεια. Ο στενός οδηγεί στην επιτυχία, στην αιώνια ζωή, στη Βασιλεία του Θεού.
Είναι σημαντικό ότι τελικά και οι ευκολίες και οι δυσκολίες ξεχνιούνται. Εκείνο που μένει είναι το τέλος. Το που οδηγεί ο κάθε δρόμος. Το ότι ο στενός οδηγεί στο πιο καλό τέλος που θα μπορούσαμε να φανταστούμε, αυτό είναι μεγάλη δύναμη και παρηγοριά για όλους τους αγωνιζόμενους πιστούς, μας λέγει ο ιερός Χρυσόστομος. Η αγαθή οδός, παιδιά, σε τελική φάση είναι ο ίδιος ο Χριστός που μας βεβαίωσε ότι ο ίδιος είναι η αληθινή Οδός και Ζωή. Επομένως όταν ψάχνουμε και βρίσκουμε την αγαθή οδό, βρίσκουμε τον ίδιο τον Χριστό. Διαλέγοντας, λοιπόν, την αγαθή οδό διαλέγουμε τον ίδιο τον Χριστό.
